Dag 6 - Lake Albert & Gamedrive in Murchinson Park
Door: Anna on Tour
Blijf op de hoogte en volg Anna
24 Januari 2013 | Oeganda, Paraa
Dag 6 – Donderdag 24 januari 2013 – Boottocht naar Lake Albert & Game Drive in Murchinson Park
Opnieuw ontbijt om 6u15, want vandaag willen we veel zien. We nemen deze keer opnieuw een bootje op de Nijl. Deze keer gaan we naar de delta varen van het Albert meer. We krijgen een ontbijtpakket mee, maar ik verkies om toch al een ontbijt te eten in het restaurant van de lodge zelf, want ik vrees dat ik straks geen tijd meer zal willen vrijmaken om te ontbijten op het bootje. Er zal teveel te zien zijn en dat wil ik voor geen geld missen! En dat klopt, we zijn nog maar vertrokken en we zien al honderden nijlpaarden. Ik vind dit prachtige beesten. Ze liggen je vanuit het water rustig aan te kijken, maar toch kom je best niet al te dicht gevaren met je bootje want ze kunnen erg agressief reageren. Een paar keer komt het zelfs voor dat een nijlpaard plots zijn hele enorme gewicht opheft en zo uit water omhoog wipt naar het bootje toe. Ik ben blij dat ons bootje een motor geeft en we veilig uit hun buurt kunnen blijven mocht het nodig zijn.
De Victoria Nijl, waarin zich de watervallen bevinden waaraan het park zijn naam dankt, doorkruist het park van Oost naar West over een lengte van bijna 120 kilometer, en mondt uit in Lake Albert en de Albert Nijl. In het park bevinden zich vele andere rivieren zoals de Waiga, de Zola en de Tangi. Alle rivieren vertakken zich opnieuw, zodat het een zeer waterrijk geheel is met alle gevolgen voor de flora en fauna van dien.
Luc, een echte vogelexpert, maakt ons al warm om de schoenbekooievaar te vinden. Deze zijn erg zeldzaam en moeilijk te vinden. Waarschijnlijk bestaan er minder dan 500 van die vogels. Maar toch slaagt hij erin om er 3 te vinden. Maar ze zitten spijtig genoeg wel heel ver. We gaan op het dak van ons bootje zitten waardoor het bootje gevaarlijk begint te wiebelen. Maar zo hebben we een beter zicht en met behulp van de verrekijkers vindt iedereen ze uiteindelijk. Luc is best tevreden. Nu alleen nog hopen dat wij er ook dicht aan de overkant kunnen zien.
Aangekomen aan het Albert Lake zien we ook een aantal vissers. We zien ook heel wat olifanten drinken en hun bad nemen aan de oevers. En natuurlijk weer heel wat verschillende soorten vogels zoals bijeneters, ooievaars, etc. Op de terugweg zien we ook een slang in het water zwemmen. Blijkt de meest gevaarlijke & dodelijke slang van gans Uganda te zijn: de Puff adder.
Na de 5,5 urende boottocht, keren we terug naar onze lodge waar ons weer een enorm uitgebreide buffettafel staat te wachten. De kilootjes komen er hier zo bij. Veel tijd hebben we niet want tegen 16 u vertrekken we al opnieuw voor onze 2de gamedrive.
Murchinson Falls Park, het grootste nationale park van Uganda, ook bekend als Kabalega Falls N.P. heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. Een groot gedeelte van het park was tot omstreeks 1910 een deel van het toentertijd zo geheten Bunyoro w.r. In het gebied brak omstreeks 1908 de slaapziekte uit waaraan velen in die omgeving stierven. De regering besloot tot evacuatie van alle bewoners uit het gebied en in 1912 was meer dan 13.000 km² van alle menselijke invloeden ontdaan. Als gevolg daarvan kon het wildleven en de natuur zich zonder belemmering uitbreiden en na het aannemen door de regering van het zogenaamde National Park Act, kreeg Murchinson Falls N.P. zijn huidige vorm. Officieel werd het park in juli 1952 geopend. Gedurende een aantal jaren, onder het bewind van Amin die elke herinnering aan de Britse overheersing wilde uitbannen, werd het park Kabalega Falls N.P. genoemd. Op sommige kaarten en in een aantal boeken over het park wordt deze naam nog steeds gehanteerd.
Hoewel het park zich in enkele jaren zeer goed had ontwikkeld, bleken de jaren onder Amin toch bijna catastrofale gevolgen te hebben voor de flora en fauna. Nog steeds zijn de gevolgen van de oorlogen en schermutselingen die zich binnen de grenzen van het park afspeelden merkbaar, maar dankzij de inspanning van overheidswege is het park hard op weg om één van de fraaiste en meest gevarieerde parken van Afrika te worden. Jaarlijks wordt het dan ook door duizenden natuurliefhebbers bezocht. Dat is niet uitsluitend te danken aan de prachtige, bijna 60 meter brede en bijna 45 meter hoge watervallen die van zeer nabij bezichtigd kunnen worden, ook de zeer uitgebreide fauna en de uitbundige flora dragen hun steentje bij.
Extra informatie over het Murchinson Park:
De oppervlakte van dit park bedraagt 3840 km² en je kan het bereiken vanuit Paraa, Pakwach en Masindi. De beste bezoektijd is het gehele jaar door.
Diersoorten: o.a. buffels, giraffes, nijlpaarden, krokodillen, leeuwen.
Vogelsoorten: meer dan 465 soorten, waaronder de bijzondere zadelbekooievaar.
Het landschap is heuvelachtig.
Het is het grootste park van Uganda doorsneden door de rivier de Nijl.
Ook deze 2de gamedrive wordt voor me een grote belevenis. Ik zie wel honderden wie weet zelfs duizenden antilopes. In Oost-Afrika worden tientallen antilopesoorten aangetroffen. Wie kent niet de eland-antiloop of de koedoe, de gazelle, impala of de rietbok? Het zijn slanke dieren die prachtige plaatjes in het veld opleveren. Ze zijn razendsnel en geweldige springers. In Uganda leven bijna 30 soorten waaronder de Bate’s pygmee antilope, de allerkleinste antilopesoort ter wereld.
Hier in Murchinson Falls N.P. zijn er al zeker 7 soorten te zien. Ik zie heel veel hartebeesten o.a. het Jackson’s hartebeest. Ik zie ook veel oribi’s, Ugandese kob en waterbokken.
Verder zien we olifanten, giraffen, wrattenzwijnen en heel wat verschillende vogels. Ook nog heel wat buffels en enkele nijlpaarden bij het water. Het liefst zou ik een leeuw of een luipaard te zien krijgen, maar bij deze hitte liggen die waarschijnlijk nu ergens onder een boom in de schaduw te slapen en krijg ik ze niet te zien. Wie weet morgenochtend meer geluk, tussen donker en schemering.
Doodop en verhit keren we bij valavond terug naar de lodge, waar we weeral overstelpt worden met massa’s eten. De kamer is nog steeds snikheet en van slapen komt niet veel in huis. Het raam mag ik hier zeker niet openschuiven om de kamer te laten afkoelen want er zouden apen kunnen binnenkomen en mijn bagage stelen. Ook ratten zouden durven binnensluipen want we zitten hier toch erg dicht bij de rivier. En ook de nijlpaarden komen hier ’s nachts aan land. Ik plaats de ventilator op maximum naast mijn bed, maar veel maakt het niet uit. Het wordt een heel korte nacht want morgenochtend vroeg starten we al opnieuw met een gamedrive.
Mijn logeerplaats: Paraa Safari lodge
www.paraalodge.com
Deze lodge is heel mooi gelegen, heel sjiek en heel lekker eten. Supervriendelijk personeel. Alleen spijtig van de te warme kamers.
Opnieuw ontbijt om 6u15, want vandaag willen we veel zien. We nemen deze keer opnieuw een bootje op de Nijl. Deze keer gaan we naar de delta varen van het Albert meer. We krijgen een ontbijtpakket mee, maar ik verkies om toch al een ontbijt te eten in het restaurant van de lodge zelf, want ik vrees dat ik straks geen tijd meer zal willen vrijmaken om te ontbijten op het bootje. Er zal teveel te zien zijn en dat wil ik voor geen geld missen! En dat klopt, we zijn nog maar vertrokken en we zien al honderden nijlpaarden. Ik vind dit prachtige beesten. Ze liggen je vanuit het water rustig aan te kijken, maar toch kom je best niet al te dicht gevaren met je bootje want ze kunnen erg agressief reageren. Een paar keer komt het zelfs voor dat een nijlpaard plots zijn hele enorme gewicht opheft en zo uit water omhoog wipt naar het bootje toe. Ik ben blij dat ons bootje een motor geeft en we veilig uit hun buurt kunnen blijven mocht het nodig zijn.
De Victoria Nijl, waarin zich de watervallen bevinden waaraan het park zijn naam dankt, doorkruist het park van Oost naar West over een lengte van bijna 120 kilometer, en mondt uit in Lake Albert en de Albert Nijl. In het park bevinden zich vele andere rivieren zoals de Waiga, de Zola en de Tangi. Alle rivieren vertakken zich opnieuw, zodat het een zeer waterrijk geheel is met alle gevolgen voor de flora en fauna van dien.
Luc, een echte vogelexpert, maakt ons al warm om de schoenbekooievaar te vinden. Deze zijn erg zeldzaam en moeilijk te vinden. Waarschijnlijk bestaan er minder dan 500 van die vogels. Maar toch slaagt hij erin om er 3 te vinden. Maar ze zitten spijtig genoeg wel heel ver. We gaan op het dak van ons bootje zitten waardoor het bootje gevaarlijk begint te wiebelen. Maar zo hebben we een beter zicht en met behulp van de verrekijkers vindt iedereen ze uiteindelijk. Luc is best tevreden. Nu alleen nog hopen dat wij er ook dicht aan de overkant kunnen zien.
Aangekomen aan het Albert Lake zien we ook een aantal vissers. We zien ook heel wat olifanten drinken en hun bad nemen aan de oevers. En natuurlijk weer heel wat verschillende soorten vogels zoals bijeneters, ooievaars, etc. Op de terugweg zien we ook een slang in het water zwemmen. Blijkt de meest gevaarlijke & dodelijke slang van gans Uganda te zijn: de Puff adder.
Na de 5,5 urende boottocht, keren we terug naar onze lodge waar ons weer een enorm uitgebreide buffettafel staat te wachten. De kilootjes komen er hier zo bij. Veel tijd hebben we niet want tegen 16 u vertrekken we al opnieuw voor onze 2de gamedrive.
Murchinson Falls Park, het grootste nationale park van Uganda, ook bekend als Kabalega Falls N.P. heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. Een groot gedeelte van het park was tot omstreeks 1910 een deel van het toentertijd zo geheten Bunyoro w.r. In het gebied brak omstreeks 1908 de slaapziekte uit waaraan velen in die omgeving stierven. De regering besloot tot evacuatie van alle bewoners uit het gebied en in 1912 was meer dan 13.000 km² van alle menselijke invloeden ontdaan. Als gevolg daarvan kon het wildleven en de natuur zich zonder belemmering uitbreiden en na het aannemen door de regering van het zogenaamde National Park Act, kreeg Murchinson Falls N.P. zijn huidige vorm. Officieel werd het park in juli 1952 geopend. Gedurende een aantal jaren, onder het bewind van Amin die elke herinnering aan de Britse overheersing wilde uitbannen, werd het park Kabalega Falls N.P. genoemd. Op sommige kaarten en in een aantal boeken over het park wordt deze naam nog steeds gehanteerd.
Hoewel het park zich in enkele jaren zeer goed had ontwikkeld, bleken de jaren onder Amin toch bijna catastrofale gevolgen te hebben voor de flora en fauna. Nog steeds zijn de gevolgen van de oorlogen en schermutselingen die zich binnen de grenzen van het park afspeelden merkbaar, maar dankzij de inspanning van overheidswege is het park hard op weg om één van de fraaiste en meest gevarieerde parken van Afrika te worden. Jaarlijks wordt het dan ook door duizenden natuurliefhebbers bezocht. Dat is niet uitsluitend te danken aan de prachtige, bijna 60 meter brede en bijna 45 meter hoge watervallen die van zeer nabij bezichtigd kunnen worden, ook de zeer uitgebreide fauna en de uitbundige flora dragen hun steentje bij.
Extra informatie over het Murchinson Park:
De oppervlakte van dit park bedraagt 3840 km² en je kan het bereiken vanuit Paraa, Pakwach en Masindi. De beste bezoektijd is het gehele jaar door.
Diersoorten: o.a. buffels, giraffes, nijlpaarden, krokodillen, leeuwen.
Vogelsoorten: meer dan 465 soorten, waaronder de bijzondere zadelbekooievaar.
Het landschap is heuvelachtig.
Het is het grootste park van Uganda doorsneden door de rivier de Nijl.
Ook deze 2de gamedrive wordt voor me een grote belevenis. Ik zie wel honderden wie weet zelfs duizenden antilopes. In Oost-Afrika worden tientallen antilopesoorten aangetroffen. Wie kent niet de eland-antiloop of de koedoe, de gazelle, impala of de rietbok? Het zijn slanke dieren die prachtige plaatjes in het veld opleveren. Ze zijn razendsnel en geweldige springers. In Uganda leven bijna 30 soorten waaronder de Bate’s pygmee antilope, de allerkleinste antilopesoort ter wereld.
Hier in Murchinson Falls N.P. zijn er al zeker 7 soorten te zien. Ik zie heel veel hartebeesten o.a. het Jackson’s hartebeest. Ik zie ook veel oribi’s, Ugandese kob en waterbokken.
Verder zien we olifanten, giraffen, wrattenzwijnen en heel wat verschillende vogels. Ook nog heel wat buffels en enkele nijlpaarden bij het water. Het liefst zou ik een leeuw of een luipaard te zien krijgen, maar bij deze hitte liggen die waarschijnlijk nu ergens onder een boom in de schaduw te slapen en krijg ik ze niet te zien. Wie weet morgenochtend meer geluk, tussen donker en schemering.
Doodop en verhit keren we bij valavond terug naar de lodge, waar we weeral overstelpt worden met massa’s eten. De kamer is nog steeds snikheet en van slapen komt niet veel in huis. Het raam mag ik hier zeker niet openschuiven om de kamer te laten afkoelen want er zouden apen kunnen binnenkomen en mijn bagage stelen. Ook ratten zouden durven binnensluipen want we zitten hier toch erg dicht bij de rivier. En ook de nijlpaarden komen hier ’s nachts aan land. Ik plaats de ventilator op maximum naast mijn bed, maar veel maakt het niet uit. Het wordt een heel korte nacht want morgenochtend vroeg starten we al opnieuw met een gamedrive.
Mijn logeerplaats: Paraa Safari lodge
www.paraalodge.com
Deze lodge is heel mooi gelegen, heel sjiek en heel lekker eten. Supervriendelijk personeel. Alleen spijtig van de te warme kamers.
-
02 Februari 2013 - 09:31
Dominique:
Prachtig, de vele soorten dieren die je te zien krijgt!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
