Dag 13 - Jardin de Cactus en een 3de slaapdivan !

Dag 13 – Dinsdag 18 november 2014 – Costa Teguise, Arrieta & de cactustuin

Ondanks dat ik de nacht ‘schuin’ moest doorbrengen op de kapotte slaapzetel, is het toch nog redelijk goed meegevallen afgelopen nacht en heb ik toch wat kunnen slapen. Deze ochtend stuurt Flo direkt een smsje aan de spaanse vrouw Carmen om te laten weten dat nu ook zetel nummer 2 het begeven heeft.

Vandaag zou ook Andy uit Engeland moeten aankomen op de luchthaven van Arrecife in Lanzarote. Maar net zoals zaterdag krijgen we een smsje dat hij de reis afgelast heeft omdat hij zich nog steeds niet gezond voelt. Ach wat spijtig voor hem! Dat betekent voor ons dat het probleem met te weinig bedden in het appartement opgelost is. Nu alleen nog aan een nieuwe slaapdivan geraken.

Het is schitterend zonnig weer en lekker warm. Ideaal dus om een voormiddag naar het strand te gaan. Hier op slechts 200 meter stappen van ons appartement, hebben we al een mooi en gezellig klein zandstrandje: Playa Bastion. We zijn niet de enige op het strand hier in Costa Teguise, maar het is er wel erg rustig. Lucille krijgt maar niet genoeg van het spelen in de golfjes van de Atlantische Oceaan. Dit is toch wel echt een vakantiegevoel. En wat is het hier proper als ik vergelijk met wat ik gewoon ben in Sicilie (of laat ons zeggen ‘wat ik maar niet gewoon wordt in Sicilie). Er lopen hier ook 2 mannen rond die heel klein beetje afval die er toch zou kunnen liggen, komt oppikken. Ik denk dat Cesar Manrique deze opruimmannen ook heeft bedacht, want hij was het toch die alle vensters groen wou, wel deze mannen hier hebben zelfs een ‘groen’ tshirtje aangekregen! Ik wil ook wel zo’n groen mannetje bij me thuis!

Eerst een woordje uitleg over Costa Teguise, waar we 5 dagen zullen verblijven:
Costa Teguise:
Ongeveer 6 km ten noorden van Arrecife strekt zich langs de oostkust de Costa Teguise uit. Dit is een gebied vol grillige lavavelden dat echter door de Spaanse Union Explosivos Rio Tinto werd omgetoverd tot een ultramodern sport- en vakantiecentrum.
Bij de entree van deze nieuwe urbanicacion staat een mobiel van Manrique, die op de aanvankelijke plannenmakerij voor de Costa Teguise een behoorlijke stempel heeft gedrukt. Hij wilde hier laten zien hoe aantrekkelijk toerisme kon zijn zonder de historische en ecologische waarden van de omgeving uit het oog te verliezen. Zo ontwierp hij park en patio van het vijfsterrenhotel Gran Melia Salinas en hij creëerde Pueblo Marinero, een vakantieresort in Canarische stijl. Later werden Manriques idealen, uiteraard om commerciële redenen, nogal geweld aangedaan. Dus verrezen toch grote hotelcomplexen en bungalowparken. En een reusachtig zwemparadijs, Acua Lanza, met talrijke glijbanen en aanverwante attracties. En een prachtige 18-holes-golfbaan, die werd ontworpen door de Britse landschapsarchitect John Harris. Omringd door palmen, cactussen en lavauitstulpingen geniet je er van het uitzicht op de vulkaan en de zee.
Niettemin is Costa Teguise een mooie, nog altijd relatief rustige uitbreiding van het toeristische aanbod geworden. Er zijn vijf stranden, waarvan het ruim 600 meter lange Las Cucharas, met fijn wit zand, het belangrijkst is. Met windsurf- en duikfaciliteiten.

Na een voormiddag strandpret, gaan we eten op het terras van restaurant ‘Villa Toledo’, gelegen net aan het strand ‘Playa Bastion’. Het terras heeft een mooi uitzicht over de zee en het strand. Deze villa Toledo was indertijd de allereerste bouwconstructie aan Playa Bastion. Niet alleen het uitzicht is mooi maar ook het eten is er lekker.

Na het middagmaal beslissen we om op verkenning uit te gaan. Eerst even rondrijden in het centrum van Costa Teguise en daarna gaan we richting het noorden uit want we willen graag de cactustuin gaan bezoeken. Meen niet dat een cactustuin alleen maar iets dors en droogs is. Deze is mooi aangelegd en er staan 10.000 exemplaren in alle vormen en maten tussen enorme vingervormige lavastenen die aan schilderijen van Dali doen denken. In het midden staat een mooi-bewaarde windmolen, die nog altijd gofio maalt.

Wat betekent ‘gofio’ nu eigenlijk?
Gofio: hét Canarische voedsel !
Hoewel je het niet zo vlug op de kaart zult aantreffen, is gofio het voornaamste Canarische gerecht. Dit hoofdvoedsel van de oorspronkelijke eilandbewoners bestond uit graan dat op open vuur licht werd geroosterd om het daarna tussen stenen molens te vermalen. Dergelijke molens kom je onder andere tegen in het Museo Canario in Las Palmas.
Met water, wijn, melk of vet werd het ten slotte tot een calorierijke brijachtige substantie gekneed. Dit kneden deed men bij voorkeur in een zurron, een speciaal daarvoor bestemde zak van geitenleer. Omdat gist en gemetselde ovens bij de eilanders onbekend waren, fungeerde gofio als ‘broodvervanger’. Eeuwenlang bleef dit machtige gerecht volksvoedsel nummer één en zelfs nog niet zo heel lang geleden konden arme boeren zich niet veel meer dan simpele gofiomaaltijden permitteren.
Werd voor de klassieke gofio uitsluitend gerst gemalen, later kwamen ook (mengsels van) tarwe, haver, maïs, rijst en kikkererwten tussen de molenstenen terecht. Bovendien werd er meer geëxperimenteerd met zowel hartige (kaas) als zoete (banaan) toevoegingen.
Neem in het donker een hapje fijngemalen gofio, blaas het uit en houd er een aansteker bij, dan krijg je gegarandeerd een ‘exotisch vuurwerk’ te zien.

We houden onderweg naar de cactustuin eerst even halt in een klein mooi kustdorpje namelijk Arrieta.
Arrieta is een dorp dat is gelegen aan de kust van de oostkant van de gemeente Haría het eiland Lanzarote (Canarische Eilanden, Spanje). Het maakt deel uit van de gemeente Haría die ongeveer 1000 inwoners telt.
Persoonlijk vind ik Arrieta een heel aantrekkelijk kustdorpje. Het is nog authentiek en is niet overrompelt met toeristen.
Van Wikipedia:
Arrieta is a small coastal village on the municipality of Haría, which is the northernmost municipality of island of Lanzarote (Spain/Canary Islands). In 2013 about 300 people liven in Arrieta. The beach (playa "La Garita") is famous and very popular among locals and tourists. As a tourist destination it is pretty crowded in the seasons and there are amenities for ~2000 guests in the direct vicinity of Arrieta.
The name refers to the capital of the county Haría and means 'the small Haría'.
The "playa de La Garita" is about 810 m wide and consists of white sand (in contrary to the rocky beaches and beaches with black sand on Lanzarote). Some of the locals still live their lives as fishermen and maintain historic traditions.
There is a small "Museum" on the topic of Aloe Vera - a plant that is used to make beauty culture, cosmetics and anti-inflammatory products.

En nu gaan we verder, naar de cactustuin, ons doel van onze tocht van deze namiddag.
Jardin de Cactus:
Een gigantische metalen cactus (ontwerp Cesar Manrique) tussen Mala en Guatiza markeert de ingang van de Jardin de Cactus: een op aanwijzingen van de kunstenaar Cesar Manrique aangelegde tuin met 1420 cactussoorten uit Amerika, Madagaskar en de Canarische Eilanden zelf.
De Euphorbia Handiensis, die uitsluidend op Fuerteventura voorkomt, zou hier de meest bijzondere soort zijn. En voor wie gek is op getallen: er zouden in totaal 9700 plantjes staan.
Hoewel Manrique al langer met plannen voor een cactustuin rondliep, is het het laatste project op Lanzarote dat tijdens zijn leven werd gerealiseerd. De tuin is aangelegd als amfitheater, opgetrokken uit lavasteen, op een oude rofero, een stuk uitgehold land, dat ontstond doordat boeren uit de omgeving hier de picon weghaalden om op hun akkers te verstrooien. Die vulkaanas (en kleine steentjes) kon dan, bij gebrek aan regenwater, de dauw beter vasthouden. Sommige stukken lava in de grond waren te hard voor de boeren en dat zijn nu de bizarre, grillige beelden die de tuin sieren. In het hart van de tuin werd een vijvertje gesitueerd.
Dominant aanwezig is verder een gerestaureerde windmolen waarin eertijds het graan voor de gofio werd gemalen. Tegenwoordig gebeurt dat opnieuw om het proces aan de toeristen te verduidelijken.
De Jardin de Cactus is dagelijks open van 10 tot 18 uur.
Het bezoek aan de cactustuin heeft bij mij een geweldige indruk gemaakt. Eerlijk gezegd, ik wist niet waar eerst gekeken. Zoveel verschillende planten en iedere plant heeft op een zo ongelooflijke aantrekkelijke manier zijn plaats gekregen. Mocht ik nog eens naar Lanzarote terugkeren, dan wil ik graag deze tuin nogmaals bezoeken want in iedere uithoek komt deze Cesar Manrique met een kleine verrassing piepen.

Ook buiten Manriques tuin staat het bomvol cactussen. Gij Guatiza liggen talrijke door lavamuurtjes omgeven cactusvelden. De cactussen vertonen witte vlekken van de scharlakenluizen (cochenille) die erop huizen. Deze luizen worden er door vrouwen ‘afgeplukt’, daarna gedroogd en gestampt. Ze leveren het rode poeder dat wordt gebruikt als kleurstof in verf en dranken en in de cosmetica-industrie.

Na onze goedgevulde bezoeknamiddag, rijden we terug naar Costa Teguise waar Flo graag nog eens het zwembad wil induiken samen met Lucille. Het water is erg koud, zelfs nog kouder dan het zeewater van de Atlantische Oceaan.
Als we aankomen op ons appartement, blijkt dat er een nieuwe mooi gekleurde slaapdivan geleverd werd. Ik ben wel eens erg benieuwd of deze zetel het langer zal uithouden dan 1 uurtje. Het is nu al onze 3de slaapdivan sinds we gisteren aangekomen zijn. Deze keer blijkt hij dubbel zo duur te zijn als de vorige, maar ik voel ook al direkt dat de kwaliteit ervan veel beter is. Dus deze nacht dan toch een goede nachtrust voor mij?

’s Avonds krijgen we nog een smsje uit Rome van de italiaanse eigenares Roberta. Zij laat ons weten dat het haar erg spijt dat ze ons al die overlast met de bedden/slaapdivan bezorgd heeft en dat ze dit met ons wil goedmaken door ons te trakteren op een pizza in de italiaanse pizzeria hier net om het hoekje. Wat lief van haar! Ze hebben hier toch wel veel moeite gedaan om alles op te lossen en te zorgen dat we een aangename vakantie tegemoet kunnen gaan. Vandaag voelen we ons alle drie eigenlijk al wat te moe om nog naar het restaurant te gaan. Dus beslissen we om thuis in ons knus appartementje te eten. Die pizzeria zal morgen ook wel nog open zijn.


Logies:
2 de nacht in het appartement te Costa Teguise – met zwembad in vakantiecomplex ‘El Guarapo’– op slechts 200 meter van zandstrand en zee - 219 euro voor 5 dagen.
https://www.airbnb.be/rooms/4455603?s=BlXu