Dag 1 - Vlucht Brussel - Uganda

Zaterdag 19 januari 2013 – Vlucht Brussels – Kigali (Rwanda) – Entebbe (Uganda)

Het is eindelijk zover. Een meer dan 20 jarige droom komt uit: ik ga op safari in Afrika!
Na reeds een reis doorheen Marokko en Madagaskar, ga ik deze keer naar Oost-Afrika, naar de parel van Afrika: Uganda.

Uganda ligt in Centraal-Afrika en heeft als buurlanden Tanzania, Rwanda, R.D. Congo, Soedan en Kenia. Het land heeft het hele jaar door een aangenaam klimaat. De vele nationale parken brengen de reiziger dicht bij de natuur met haar berggorilla’s, chimpansees, zebra’s, buffels en groot wild. In de Nijl komen veelvuldig krokodillen en nijlpaarden voor. Uganda is bovenal een paradijs voor vogelliefhebbers: er zijn meer dan 1000 soorten. Op de toppen van het Rwenzori gebergte ligt eeuwige sneeuw en aan de voet ontspringt de Nijl, die via het Victoriameer richting Middellandse Zee stroomt.

Brussels Airlines vliegt eerst naar Kigali in Rwanda. Op het vliegtuig zitten heel wat Duitsers (samenwerking met Lufthansa), Amerikanen, Oegandezen, Rwandezen. Waaronder heel wat mensen die vrijwillig er gaan werken, ook dokters, verplegers, leraars, etc. Daarna vliegen we door naar Entebbe, waar de internationale luchthaven van Uganda ligt. De vlucht duurt zo’n 10u15 maar door de goeie service aan boord gaat de tijd vlot voorbij. We krijgen 2 lekkere maaltijden. En tussendoor kies ik mij nog 2 romantische films uit. Ik bekijk hen in het italiaans, zo blijf ik toch nog even deze taal oefenen. Want de volgende weken zal ik vooral engels moeten praten.

Ook bij aankomst verloopt alles heel vlot: slechts 10 minuutes aanschuiven en ik mag al mijn vingerafdrukken en fotootje laten nemen voor het visum. 50 Dollars cash ter plaatse te betalen. Ondertussen zijn ook al de valiezen geleverd. Alles zo snel, ik kan bijna niet geloven dat ik in Afrika ben, tot ik buiten kom en het gevoel heb in een sauna terecht te komen. Alhoewel het hier al 23 uur ’s avonds is (in Europa 2 uurtjes vroeger, 21u), is het nog steeds snikheet. Dat beloofd voor deze nacht.
De chauffeur brengt me naar het hotelletje Central Inn dat slechts op 15 minuutjes rijden van de luchthaven gelegen is. Daar word ik verwelkomd met een drankje en direkt ook al mijn eerste muggenbeet. Gelukkig dat ik reeds gestart was met mijn malariapillen. De kamer is heel eenvoudig, de warmwaterkraan werkt niet, maar bij deze hitte verkies ik toch het liefst een koude douche. Er is internet aanwezig, maar toch slaag ik er niet in om mijn emails te openen; veel te traag. Ik vermoed dat dit de volgende weken wel dikwijls het geval zal zijn. Ondanks het feit dat ik erg moe ben, kan ik de slaap niet vatten. Veel te warm op de kamer. Er zit niets anders op dan te liggen luisteren naar het gehuil van de vele honden. Morgen start de reis pas echt, ik ben zo opgewonden!!!

Overnachten: Central Inn – Entebbe.
http://www.centralinn.co.ug/
Single kamer: 50 dollar
Double kamer: 60 dollar
Tri room: 80 dollar
Niet goedkoop – proper maar eenvoudig.

Nog een extra woordje uitleg over Entebbe:
Entebbe
Letterlijk betekent het ‘stoel’ of ‘zetel’. De naam van de plaats is ontstaan althans volgens de legende, toen het opperhoofd van het Mambavolk (Longvisvolk), Mugala genaamd, zijn volk ging regeren vanaf een troon die in de rotsen langs de zee was ontstaan door de invloed van water en wind. De troon, oorspronkelijk gelegen vlak bij het huidige vliegveld van Entebbe, verdween weer als gevolg van dezelfde omstandigheden. De naam bleef.

De meeste toeristen die Uganda door de lucht binnenkomen doen dat via Entebbe International Airport. Vrijwel iedereen reist onmiddellijk door naar Kampala, ruim 30 kilometer naar het noordoosten, via een goede weg (maar met een slechte naam vanwege de hoeveelheid ongelukken die er plaatsvinden) in een halfuur te bereiken. Dat is jammer want Entebbe heeft veel te bieden. Hoewel de stad inmiddels toch zo’n 100.000 inwoners telt, overheersen de rust en ruimte in de gemoedelijke sfeer van een doorsnee plattelandsgemeente op een zonnige zondagmiddag. Er zijn overigens bezienswaardigheden te vinden die een bezoek aan en een verblijf in Entebbe zeer de moeite waard maken.
Het woord airport is al even gevallen. In juni 1976 werd een vliegtuig van Air France, opgestegen vanuit Nairobi (Kenia), gedwongen om op de luchthaven van Entebbe te landen. De kapers waren Palestijnse terroristen die, éénmaal aan de grond, alle niet-joodse passagiers lieten uitstappen en de joodse passagiers gijzelden. De wereld hield de adem in, want met Idi Amin aan de macht durfde niemand de uitkomst te voorspellen. Aanvankelijk leek het erop dat Amin een bemiddelende rol zou gaan spelen in de crisis, maar toen een Israëlische vrouw, die dreigde te stikken, toestemming kreeg om het vliegtuig te verlaten en er vervolgens nooit meer iets van haar werd vernomen, ging men ervan uit dat de 76-jarige vrouw door troepen van Amin op weg naar het ziekenhuis is vermoord. Israël nam geen halve maatregelen. Het stuurde een peloton paratroepen en op 4 juli 1976 werd het vliegtuig door hen bestormd, alle Palestijnen werden daarbij gedood, alle gegijzelden bevrijd. Inmiddels is het vliegveld verplaatst, de plaats waar het drama zich voltrok is echter nog steeds te bezoeken. Het tentoongestelde vliegtuig is echter niet het gekaapte toestel, dat was een Airbus A-300. Het toestel dat u kunt bekijken is een deels overgeschilderde Boeing 707, ooit eigendom van British Airtours. Dus, mocht u besluiten om met eigen ogen de plaats des onheils te gaan aanschouwen, bedenk dat het verhaal correct, maar zowel de plaats als het tentoongestelde nep is. Het incident betekende het einde van de East African Community waarin Uganda met Tanzania en Kenia samenwerkte. Amin wilde een daad stellen waardoor men hem niet langer verdacht van medeplichtigheid aan de vliegtuigkaping en verbrak de betrekkingen met Kenia, het land van waaruit het vliegtuig was opgestegen. Onbevestigde berichten gaan er echter van uit dat de toestemming voor de ‘doorvoer’ van de Israëlische para’s door Kenia de echte reden was voor het verbreken van de betrekkingen. Er werd ook breeduit uitgemeten dat Amin een duidelijke afkeer had van Israël. Hoewel hij zelf een militaire opleiding in Israël gevolgd had, zette hij de Israëlische adviseurs, nadat ze hun taak om de Ugandese luchtmacht te moderniseren hadden beëindigd, het land uit. In 1994 werden de politieke banden met Israël weer hersteld.
De stad, tot 1962 de hoofdstad van Uganda, is fraai gelegen aan de oevers van Lake Victoria, ruim van opzet en een goed gereguleerde mix van oud en nieuw. De hoogte waarop het ligt, bijna 1200 meter boven het zeeniveau, zorgt ervoor dat het er bijna altijd goed vertoeven is. Het is dan ook geen wonder dat vele koloniale overheersers en hun medewerkers een huis lieten bouwen in Entebbe dat daardoor nog steeds een min of meer koloniaal verleden inademt. Gedurende weekends zoeken veel inwoners van Kampala de koelte van Entebbe, de officiële residentie van de president bevindt er zich nog steeds.

De botanische tuinen van Entebbe dateren uit 1902 en vormen een wondertje op zich. Al in 1898 werd een begin gemaakt met de aanleg ervan door A. Whyte, de eerste conservator van het nationale museum van Uganda. Op een oppervlakte van bijna 3 km2 vermaken zich honderden mensen in de tuin waarin diverse mogelijkheden voor een picknick zijn. De flora is buitengewoon, maar dat valt te verwachten in een botanische tuin. De vele soms zeldzame, vogels en dieren (waaronder zwart-witte colobussen en handtamme eekhoorns) maken een verblijf in de tuin, aan de oevers van Lake Victoria, tot een uiterst aangename vrijetijdsbesteding. De tuinen zijn zeer spaarzaam verlicht, bezoekers wordt aangeraden de plaats voor het invallen van de duisternis verlaten te hebben.

Ook de dierentuin van Entebbe moet u beslist bezoeken. Officieel heet het Entebbe Wildlife Education Centre en het startte in 1920 als een verzorgingscentrum voor dieren die door hun moeder in de steek gelaten waren of waarvan de moeder was omgekomen. Tegenwoordig bevat de tuin een compleet overzicht van bijna alle dieren die in het land voorkomen, zowel zoogdieren als reptielen en vogels.
In de kerk van John the Evangelist wordt elke zondag om 11 uur een mis opgedragen in de Engelse taal. De kerk stelt als bouwwerk weinig voor maar heeft een bepaalde sfeer die zich niet laat verklaren. Wellicht komt het doordat in de kerk, die dateert uit 1908, veel herinneringen aan de Eerste en Tweede Wereldoorlog zijn ondergebracht.

Even buiten de stad, aan de oever van Lake Victoria vindt u de plaats waar op 17 februari 1879 de eerste missionarissen, Lourdel en Amans van het genootschap van de witte paters, voet op Ugandese bodem zetten. Een gedenkplaat markeert de plaats en er is een kleine kerk gebouwd.
In de direkte nabijheid van deze Kigingu Landing Site kunt u kennismaken met de traditionele visserijmethoden in Uganda. Het is zelfs mogelijk om vissers te vergezellen op hun vistocht op Lake Victoria. Langs de kust treft u tientallen soorten vogels aan.
In de buurt kunt u ook een bezoek brengen aan het vissersdorp Kasenyi waar een grote vismarkt gevestigd is. Het aardige hier is dat er zowel op traditionele als op moderne wijze de visvangst wordt beoefend. Let u even op de omvang van de nijlbaars die er wordt aangevoerd? Ze kunnen tot 250 kilogram zwaar worden en zijn in hoofdzaak bestemd voor de export. Hoewel de Ugandezen niet van de vis houden, moet u beslist kennismaken met de vis, ze kunnen hem uitstekend bereiden.

Onderdak in Entebbe?
Entebbe Backpackers, www.entebbebackpackers.com
Er is ook Airport View Hotel, Lake Victoria Hotel, Imperial Botanical Beach Hotel, Imperial Resort Beach Hotel, The Boma Guesthost, Entebbe Travellers Inn, Gately Inn, Sunset Hotel.
http://www.hotelsinuganda.com/entebbe.html

Zelf logeer ik in Central Inn. De prijs voor een 2 persoonskamer daar bedraagt: 50 dollar voor een 2 persoonskamer. http://www.centralinn.co.ug/
De temperatuur in Entebbe bedraagt gemiddeld 22° het hele jaar door. 8 uren zon per dag in januari.