Dag 7 - Cahuita (snorkelen & Nationaal Park)
Door: Anna on Tour
Blijf op de hoogte en volg Anna
09 Maart 2014 | Costa Rica, Cahuita
Dag 7 – Zondag 9 maart 2014 – Cahuita & zijn nationaal natuurreservaat
Deze ochtend slaag ik er eindelijk in, na nu toch wel al een volle week telkens rond 4 of 5 uur opgestaan te hebben, om een heel klein beetje langer uit te slapen. Ik word wakker aan de Caribische kust. Een prachtige streek!
De Caribische kust biedt 3 van Costa Rica’s belangrijkste regenwoudreservaten, uitstekende sportvismogelijkheden en een unieke ontspannen sfeer die voortkomt uit zijn Afro-Caribische cultuur. De erfenis is het levendigst in het dorp Cahuita. Hier worden op de klanken van Bob Marley pittige Caribische gerechten geserveerd in eenvoudige restaurantjes. Vlakbij ligt het Parque National Cahuita, waar u op snorkelexcursie kunt.
In Cahuita krijg ik prachtige stranden te zien, o.a. Playa Negra (ligt net aan mijn B&B), met zijn zwarte zand. Ook is er het goudgele Playa Blanca. Het bos en de koraalriffen van Playa Blanca liggen in het Parque Nacional Cahuita. Beide stranden worden omzoomd door regenwoud.
Ter info: Caribische kust. Dit gebied is uniek om zijn Afro-Caribische cultuur en tradities van Jamaicaanse oorsprong, wat bijdraagt aan de kleurrijke, relaxte charme van de kustdorpen. De Caribische kust is één van de vochtigste gebieden van Costa Rica en strekt zich uit over een afstand van 200 km tussen de grenzen van Nicaragua en Panama. Langs de kust liggen mooie stranden, in het noorden vindt u oerwouden met moerasachtige lagunes en in het zuiden domineert het ruige Talamanca-gebergte.
Cahuita (een indianenwoord voor mahoniekaap) is het kleurrijkste dorp in Costa Rica. Het tussen de zee en een berg gelegen dorpje is zeer karaktervol, dankzij zijn Afro-Caribische inwoners, die in kleurige houten huizen leven, waarvan sommige op palen boven de zanderige straten staan. De lokale bevolking spreekt een soort Engels met een zangerig accent, de kruidige keuken heeft veel te danken aan de Jamaicaanse. Het langzame ritme van Cahuita trekt reizigers aan die op willen gaan in de relaxte cultuur. Ten noorden van het dorp ligt het zwarte zand van het palm-omzoomde Playa Negra.
Deze ochtend is het ontbijt iets eenvoudiger dan wat ik gewoon was de vorige ochtenden in Aninga Lodge. Maar toch krijg ik opnieuw heel wat vers fruit & lekkere pannekoekjes. Het brood daarentegen viel me wat tegen. Een heel andere smaak dan het brood van bij ons.
Direkt na het ontbijt vertrek ik te voet richting het dorp, waar ik in het haventje een afspraak heb met de bootman. Gisterenavond werd er namelijk een snorkelvoormiddag geboekt. In het hotel vroegen ze hier 30 dollar voor, maar in het dorp zelf was de prijs lager: 25 dollar. De bootman brengt ons groepje naar een plaats in zee waar er mooie koralen te zien zijn. Ook krijgen we heel wat mooi gekleurde vissen te zien en zelfs een paar keer kwamen een paar kleine haaien voorbijgezwommen. Na de eerste snorkelbeurt, krijg ik plots een kleine inzinking. Ik word overvallen door een plotse vermoeidheid en kan met moeite nog mijn benen en armen gebruiken. Alle kracht is uit me verdwenen. Ik beslis dan maar wijselijk om niet deel te nemen aan de 2de snorkelbeurt en blijf wachten in het bootje. Ik ben trouwens al heel tevreden, want ik heb heel wat gezien in het water. De bootman had aangeraden om beter in de ochtend te gaan snorkelen want in de namiddag komt er hier soms een frisse wind. Dat was nu al te merken, want op het einde kreeg ik het plots koud. Na het snorkelen, zet de bootman ons af op een strandje aan Punta Cahuita, midden het Nationaal Natuurpark van Cahuita.
Na een fruitpauze, keren sommige toeristen terug met het bootje, maar ik verkies om te voet door het nationaal park terug te keren. Een wandeling van een paar uur, maar daar ik overal stop om op zoek te gaan naar diertjes, doe ik er massa’s uren over en kom ik pas tegen 18 uur terug, net voor het donker wordt. Voor de start van de wandeling, eet ik eerst nog mijn banaan en koekjes op die ik meegebracht had. Ze raden namelijk aan om zeker geen eten in je rugzak bij jou te hebben onderweg, want als de Capucijnapen dit ruiken, zouden ze wel eens brutaal en agressief kunnen worden en proberen je eten te stelen. Tijdens de wandeltocht zie ik heel wat verschillende dieren: o.a. luiaards (2 soorten zelfs, zowel de licht beige 2 tenige als de grijsdonkere 3 tenige luiaard. Ook kom ik verschillende malen heel giftige slangen tegen. Verder word ik verrast door de wasberen. Ook zie ik 2 soorten apen: kapucijnapen en brulapen. In de lucht zie ik pelikanen overvliegen. Ook zie ik van heel dichtbij honderden termieten (op de arm van een man !!!). Het begint weeral te kriebelen als ik eraan terugdenk. En ik kan ook hele mooie foto’s nemen van slakken & eekhoorntjes. Hoog in de bomen zie ik felgroene papegaaien. Ja, het was echt wel een mooie dag vandaag, de zoveelste op rij deze week.
Ter info: Parque Nacional Cahuita. Dit 10 km² grote park, direkt ten zuiden van Cahuita, werd in 1970 gesticht ter bescherming van moerassen, mangrovebossen en tropische regenwouden. Er leven veel wilde dieren en natuurpaden verschaffen een gemakkelijke manier om gordeldieren, agoeti’s, miereneters, toekans en Buffon’s ara’s te observeren. In de rivieren zijn kaaimannen te zien. Rond een uitgedund koraalrif nabij Playa Blanca zwemmen papegaaivissen, kreeften en soepschildpadden. Het wordt afgeraden om te zwemmen bij Playa Vargas, in het zuiden; golven beuken op het lange strand waarop zeeschildpadden nesten bouwen. Een 6 km lang pad verbindt het parkwachterskantoor Kelly Creek in Cahuita met de basis in Puerto Vargas.
Na de wandeltocht, ga ik in het dorp op zoek naar een ATM. Ik had bij aankomst in Costa Rica slechts een klein bedrag kunnen pinnen. In Tortuguero waren er uiteraard geen bankautomaten midden de jungle, maar men had me verteld dat er wel eentje was in Cahuita. Maar blijkt nu dat er hier geen geld meer in voorraad is, het is zondagavond en na een gans weekend is al het geld op. Oei, daar sta ik dan. Gelukkig aanvaarden de meeste restaurants hier een kredietkaart, dus zal ik toch nog kunnen gaan eten vanavond. Ondanks het feit dat ik gisterenavond een tafeltje gereserveerd had op het balkon net voor de zee net buiten het dorp, beslis ik dan toch om liever in het centrum te blijven eten. Zo kan ik wat genieten van de Afro-Caribische sfeer die hier in de straten en de bars heerst. Overal Reggae, salsa, merengue of bachata muziek of kleine live optredens. Het eten is hier ook iets goedkoper en ook wel heel lekker. Dit is puur genieten!!! Spijtig dat ik te moe ben na een hele dag gezwommen en gewandeld te hebben, anders had ik hier wel graag eens een dansje willen uitproberen.
’s Avonds, net voor ik wil gaan slapen, doet het plots een bui, hevig maar kort. Goed zo, ik hoop dat het daardoor wat koeler zal zijn om te kunnen slapen. Morgen staat er weer een lange reisdag op het programma, deze keer terug richting noorden, naar Sarapiqui.
Logies: El Encanto Inn B&B te Cahuita
Aan Playa Negra, op slechts 500 meter van het centrum (10 min. te voet)
www.elencantocahuita.com
Conclusie: deze B&B is een heel stuk minder luxueus dan mijn vorige Aninga Lodge, maar het is wel mooi. Voordeel: direkt aan het strand gelegen. Slechts 10 minuten te voet naar de ingang van het nationaal park. Het heeft een hele mooie tuin, zalig rustig gelegen. In de tuin bevindt zich een lekkere warme hammam. Het ontbijt vond ik iets minder uitgebreid dan de vorige dagen.
Behalve snorkelen en wandelen in het Nationaal Park, kan men hier ook in de buurt een Bri Bri Tour maken = een bezoek aan een indianen reservaat. Ook is het mogelijk om te raften; een avontuurlijke dagtour naar de Pacuare, één van de beste raft rivieren in Latijns Amerika. Ook paardrijden en canopy tour (zippen) zijn hier mogelijk, maar duur. Deze opties zijn sowieso leuker in andere locaties.
Deze ochtend slaag ik er eindelijk in, na nu toch wel al een volle week telkens rond 4 of 5 uur opgestaan te hebben, om een heel klein beetje langer uit te slapen. Ik word wakker aan de Caribische kust. Een prachtige streek!
De Caribische kust biedt 3 van Costa Rica’s belangrijkste regenwoudreservaten, uitstekende sportvismogelijkheden en een unieke ontspannen sfeer die voortkomt uit zijn Afro-Caribische cultuur. De erfenis is het levendigst in het dorp Cahuita. Hier worden op de klanken van Bob Marley pittige Caribische gerechten geserveerd in eenvoudige restaurantjes. Vlakbij ligt het Parque National Cahuita, waar u op snorkelexcursie kunt.
In Cahuita krijg ik prachtige stranden te zien, o.a. Playa Negra (ligt net aan mijn B&B), met zijn zwarte zand. Ook is er het goudgele Playa Blanca. Het bos en de koraalriffen van Playa Blanca liggen in het Parque Nacional Cahuita. Beide stranden worden omzoomd door regenwoud.
Ter info: Caribische kust. Dit gebied is uniek om zijn Afro-Caribische cultuur en tradities van Jamaicaanse oorsprong, wat bijdraagt aan de kleurrijke, relaxte charme van de kustdorpen. De Caribische kust is één van de vochtigste gebieden van Costa Rica en strekt zich uit over een afstand van 200 km tussen de grenzen van Nicaragua en Panama. Langs de kust liggen mooie stranden, in het noorden vindt u oerwouden met moerasachtige lagunes en in het zuiden domineert het ruige Talamanca-gebergte.
Cahuita (een indianenwoord voor mahoniekaap) is het kleurrijkste dorp in Costa Rica. Het tussen de zee en een berg gelegen dorpje is zeer karaktervol, dankzij zijn Afro-Caribische inwoners, die in kleurige houten huizen leven, waarvan sommige op palen boven de zanderige straten staan. De lokale bevolking spreekt een soort Engels met een zangerig accent, de kruidige keuken heeft veel te danken aan de Jamaicaanse. Het langzame ritme van Cahuita trekt reizigers aan die op willen gaan in de relaxte cultuur. Ten noorden van het dorp ligt het zwarte zand van het palm-omzoomde Playa Negra.
Deze ochtend is het ontbijt iets eenvoudiger dan wat ik gewoon was de vorige ochtenden in Aninga Lodge. Maar toch krijg ik opnieuw heel wat vers fruit & lekkere pannekoekjes. Het brood daarentegen viel me wat tegen. Een heel andere smaak dan het brood van bij ons.
Direkt na het ontbijt vertrek ik te voet richting het dorp, waar ik in het haventje een afspraak heb met de bootman. Gisterenavond werd er namelijk een snorkelvoormiddag geboekt. In het hotel vroegen ze hier 30 dollar voor, maar in het dorp zelf was de prijs lager: 25 dollar. De bootman brengt ons groepje naar een plaats in zee waar er mooie koralen te zien zijn. Ook krijgen we heel wat mooi gekleurde vissen te zien en zelfs een paar keer kwamen een paar kleine haaien voorbijgezwommen. Na de eerste snorkelbeurt, krijg ik plots een kleine inzinking. Ik word overvallen door een plotse vermoeidheid en kan met moeite nog mijn benen en armen gebruiken. Alle kracht is uit me verdwenen. Ik beslis dan maar wijselijk om niet deel te nemen aan de 2de snorkelbeurt en blijf wachten in het bootje. Ik ben trouwens al heel tevreden, want ik heb heel wat gezien in het water. De bootman had aangeraden om beter in de ochtend te gaan snorkelen want in de namiddag komt er hier soms een frisse wind. Dat was nu al te merken, want op het einde kreeg ik het plots koud. Na het snorkelen, zet de bootman ons af op een strandje aan Punta Cahuita, midden het Nationaal Natuurpark van Cahuita.
Na een fruitpauze, keren sommige toeristen terug met het bootje, maar ik verkies om te voet door het nationaal park terug te keren. Een wandeling van een paar uur, maar daar ik overal stop om op zoek te gaan naar diertjes, doe ik er massa’s uren over en kom ik pas tegen 18 uur terug, net voor het donker wordt. Voor de start van de wandeling, eet ik eerst nog mijn banaan en koekjes op die ik meegebracht had. Ze raden namelijk aan om zeker geen eten in je rugzak bij jou te hebben onderweg, want als de Capucijnapen dit ruiken, zouden ze wel eens brutaal en agressief kunnen worden en proberen je eten te stelen. Tijdens de wandeltocht zie ik heel wat verschillende dieren: o.a. luiaards (2 soorten zelfs, zowel de licht beige 2 tenige als de grijsdonkere 3 tenige luiaard. Ook kom ik verschillende malen heel giftige slangen tegen. Verder word ik verrast door de wasberen. Ook zie ik 2 soorten apen: kapucijnapen en brulapen. In de lucht zie ik pelikanen overvliegen. Ook zie ik van heel dichtbij honderden termieten (op de arm van een man !!!). Het begint weeral te kriebelen als ik eraan terugdenk. En ik kan ook hele mooie foto’s nemen van slakken & eekhoorntjes. Hoog in de bomen zie ik felgroene papegaaien. Ja, het was echt wel een mooie dag vandaag, de zoveelste op rij deze week.
Ter info: Parque Nacional Cahuita. Dit 10 km² grote park, direkt ten zuiden van Cahuita, werd in 1970 gesticht ter bescherming van moerassen, mangrovebossen en tropische regenwouden. Er leven veel wilde dieren en natuurpaden verschaffen een gemakkelijke manier om gordeldieren, agoeti’s, miereneters, toekans en Buffon’s ara’s te observeren. In de rivieren zijn kaaimannen te zien. Rond een uitgedund koraalrif nabij Playa Blanca zwemmen papegaaivissen, kreeften en soepschildpadden. Het wordt afgeraden om te zwemmen bij Playa Vargas, in het zuiden; golven beuken op het lange strand waarop zeeschildpadden nesten bouwen. Een 6 km lang pad verbindt het parkwachterskantoor Kelly Creek in Cahuita met de basis in Puerto Vargas.
Na de wandeltocht, ga ik in het dorp op zoek naar een ATM. Ik had bij aankomst in Costa Rica slechts een klein bedrag kunnen pinnen. In Tortuguero waren er uiteraard geen bankautomaten midden de jungle, maar men had me verteld dat er wel eentje was in Cahuita. Maar blijkt nu dat er hier geen geld meer in voorraad is, het is zondagavond en na een gans weekend is al het geld op. Oei, daar sta ik dan. Gelukkig aanvaarden de meeste restaurants hier een kredietkaart, dus zal ik toch nog kunnen gaan eten vanavond. Ondanks het feit dat ik gisterenavond een tafeltje gereserveerd had op het balkon net voor de zee net buiten het dorp, beslis ik dan toch om liever in het centrum te blijven eten. Zo kan ik wat genieten van de Afro-Caribische sfeer die hier in de straten en de bars heerst. Overal Reggae, salsa, merengue of bachata muziek of kleine live optredens. Het eten is hier ook iets goedkoper en ook wel heel lekker. Dit is puur genieten!!! Spijtig dat ik te moe ben na een hele dag gezwommen en gewandeld te hebben, anders had ik hier wel graag eens een dansje willen uitproberen.
’s Avonds, net voor ik wil gaan slapen, doet het plots een bui, hevig maar kort. Goed zo, ik hoop dat het daardoor wat koeler zal zijn om te kunnen slapen. Morgen staat er weer een lange reisdag op het programma, deze keer terug richting noorden, naar Sarapiqui.
Logies: El Encanto Inn B&B te Cahuita
Aan Playa Negra, op slechts 500 meter van het centrum (10 min. te voet)
www.elencantocahuita.com
Conclusie: deze B&B is een heel stuk minder luxueus dan mijn vorige Aninga Lodge, maar het is wel mooi. Voordeel: direkt aan het strand gelegen. Slechts 10 minuten te voet naar de ingang van het nationaal park. Het heeft een hele mooie tuin, zalig rustig gelegen. In de tuin bevindt zich een lekkere warme hammam. Het ontbijt vond ik iets minder uitgebreid dan de vorige dagen.
Behalve snorkelen en wandelen in het Nationaal Park, kan men hier ook in de buurt een Bri Bri Tour maken = een bezoek aan een indianen reservaat. Ook is het mogelijk om te raften; een avontuurlijke dagtour naar de Pacuare, één van de beste raft rivieren in Latijns Amerika. Ook paardrijden en canopy tour (zippen) zijn hier mogelijk, maar duur. Deze opties zijn sowieso leuker in andere locaties.
-
10 Maart 2014 - 11:17
Corina:
is het niet gevaarlijk om in je eentje door zo'n park met giftige slangen te lopen?? -
10 Maart 2014 - 17:11
Karine:
Hey Anna,
Af en toe eens flink rusten ook he meid, ik wou in het begin dat ik begon ge reizen ook alles gezien hebben. Nu geniet ik wat meer door af en toe een rustdag in te lassen, gewoon wat wandelen en van de natuur genieten en al dat moois rondom je xxxjes -
10 Maart 2014 - 21:19
Cateno:
Anna stasera sono un po' invidioso dopo aver letto dag 7, a parte i serpenti velenosi me gusta todo
-
10 Maart 2014 - 21:48
Vulkaanminnaar:
Ik voel in je verhalen dat je in je nopjes bent met al die beesten rondom jou ! Tof om te lezen. -
11 Maart 2014 - 06:11
Anuschkamaerten:
Anna, ik was ook ooit met een groep in ci0osta rica .kan me voorstellen hoe mooi!,,, geniet ervan maar rusty ook uut he .weet je in tango mar is een hotel met toffe belgische madam als uitbaadster hilde cloet .je weet maaar nooit if je daar raaakt .schiereiland tango mar er is eebn overzet eb dab in het dorpje san kr1istina wonen heel wat vlaamse surfers op.de bakkerij wordt uitgebaat van een oostenaar , nog veel geniet met al de kleuren en dierenpracht .arenal heb je al bezocht denk ik -
11 Maart 2014 - 11:01
Xine Cardon:
Dag Anne,
As tu aimé la musique style Bob Marley ? Moi j'aime bien le reggae. Y en -a -t-il beaucoup ds les restaus ou ailleurs ? Les gens dansent -ils ?
Je t'embrasse ainsi que Dominique.
Quelle adresse avez vs mainenant en Suisse ? Où loge Dominique en France ? Va-t-il à l'hôtel ?
Bonne continuation !
xine -
11 Maart 2014 - 17:50
Anna On Tour:
Dat klopt Vulkaanminnaar, als ik beestjes in de buurt heb, dan ben ik totaal in mijn nopjes! En hier zitten heel wat beestjes
-
11 Maart 2014 - 17:55
Anna On Tour:
Bonjour Christine, quelle belle surprise de voir une reaction de toi! Ah oui, je suis une grande fan de Bob Marley! Ici en Costa Rica, c'est plein de la musique de reggae, surtout à Cahuita. Mais aussi dans le reste du pays en entend beaucoup le reggae, le salsa, bachata & merengue. Les Tico's aiment bien la musique et la danse!
Dominique n'est pas avec moi en Costa Rica, et il ne loge plus en France nonplus. Il habite maintenant totalement en Suisse, à Zug. Je t'envois l'adresse par email. C'est fini avec Gif-sur-Yvette, fini Paris, finit la France. Un bonjour aussi à Filip, Douce & Tom. Anna -
11 Maart 2014 - 17:57
Anna On Tour:
Anoushka ik zal eens kijken op mijn kaart waar dat schiereilandje Tango Mar ligt... -
11 Maart 2014 - 17:57
Anna On Tour:
Ja hoor Karine, vandaag ben ik echt wel aan uitrusten toe, mijn lichaam geeft het aan, en dan moet ik luisteren natuurlijk... -
11 Maart 2014 - 18:02
Anna On Tour:
Hoi Corina, fijn ook van jou iets te horen. In de jungle rondlopen is altijd gevaarlijk, maar ik had gelezen dat dit nationaal park van Cahuita heel gemakkelijk te doen is zonder gids, daar er overal paadjes zijn waar je langs kan lopen. Dus zolang je die volgt en niet afwijkt van de paden is er geen gevaar. Je kan namelijk heel gemakkelijk verdwalen van zodra je slechts een paar meters van paden af bent. De jungle is erg bedrieglijk en je orienteren is heel moeilijk. En zolang je op het pad blijft, is de weg voor je vrijgemaakt, als je tussen de struiken en bomen gaat lopen, is er veel meer kans dat je per ongeval op een slang trapt of dat je aan een tak hapert waar er een slang inligt en dan zou ze wel eens op jou kunnen vallen, wat heel gevaarlijk is. Maar ik hou me aan de regels. Dus je hoeft je niet ongerust te maken. Groetjes terug vanuit een toch wel heel mooie omgeving. Anna
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
