Dag 14 - Het nevelwoud van Monteverde-Santa Elena

Dag 14 – Zondag 16 maart 2014 – het nevelwoud van Monteverde

Gisterenavond ben ik om 20u30 naar bed gegaan, maar ik had last van buikloop, dus van slapen komt niet veel in huis. Uiteindelijk ben ik dan toch nog wakker gebleven tot 22u30, daarna val ik eindelijk in slaap. Maar midden de nacht word ik opnieuw wakker door hevige buikkrampen, opnieuw moet ik een aantal keren opstaan. Om 6u30 deze ochtend afspraak aan de ontbijttafel, gelukkig voel ik me al heel wat beter. Dus beslis ik om toch te proberen mijn geplande nevelwoudwandelingen vandaag te maken.

Vandaag heb ik gereserveerd voor een uitgebreide kennismaking met het nevelwoud, een heel apart en zeldzaam soort regenwoud dat vaak gehuld is in een lichte mist. Een bezoek aan Selvatura Park (hangbruggen, canopy tour, vlindertuin, etc) staat ook op mijn programma in combinatie met een stevige wandeling in het Reservaat van Santa Elena en/of Monteverde.

Gisterenavond was het reservaat van Monteverde voorzien, achteraf hoorde ik dat ze niet zoveel dieren gezien hadden, alleen hele kleine insekten. Ook wel een paar tarantula’s. Het natuurreservaat van Santa Elena en die van Monteverde sluiten aanéén en zijn eigenlijk dezelfde. Alleen worden beide uitgebaat door 2 verschillende organisaties. Dat van Monteverde is wel iets gemakkelijker toegankelijk op gebied van wandelpaden. Vandaar dat vele toeristen voor deze kiezen (entree 17 dollar). Het reservaat van Santa Elena is wat moeilijker, de prijs goedkoper (14 dollar entree), maar veel minder wandelaars, dus rustiger.

Reserva Bosque Nuboso Santa Elena : In dit reservaat leven dezelfde diersoorten als in het bioreservaat Monteverde, met het voordeel dat hier minder mensen komen.
Reserva Biologica Bosque Nuboso Monteverde: Het wereldberoemde nevelwoudbioreservaat Monteverde is het belangrijkste gebied om de prachtige quetzal te zien – één van de meer dan 400 vogelsoorten die hier leven.

Ik start mijn dag met een stevige wandeltocht doorheen het reservaat van Santa Elena. Je kan hier kiezen voor verschillende wandelpaden variërend van afstand en wandeltijd. Ik kies voor die van 2,5 uren stappen. Onderweg speel ik mijn baan kwijt zonder het te beseffen, pas na een uur stappen krijg ik de indruk dat ik bepaalde stukken al eens gezien heb. Maar het is zo moeilijk te zeggen, want de jungle lijkt zo erg op elkaar. Na een hele tijd heb ik het plots door: ja, ik heb een bepaalde wandellus 2x gedaan. Gevolg: in plaats van 2,5 uren toer, heb ik er 3,5 uren overgedaan! Ik ben tegen de middag dan ook al doodop. Dit nevelwoud is heel mooi, ik hoor ook overal heel veel verschillende vogelsoorten, alleen zijn de bomen hier zo hoog en weelderig dat het heel moeilijk is om dan ook die vogels te zien. En wanneer dit dan toch lukt, dan is het heel moeilijk om ze tijdig in je zoomlens te ontdekken, tegen dat ik op scherp gezet heb, zijn ze meestal al lang naar een andere boom gevlogen. Wel heb ik een paar keer een hele mooie ‘Pajaro Campana’ vogel gezien. Maar de Quetzal daarentegen, die hier zoveel voorkomt, heb ik alleen kunnen horen maar nooit gezien.

Extra info - Reserva Bosque Nuboso Santa Elena:
Het 5 km² grote nevelwoudreservaat Santa Elena wordt gefinanciëerd en geleid door de gemeenschap van Santa Elena. Het is gewijd aan natuurbehoud en onderwijs. De leerlingen van de plaatselijke middelbare school spelen een vitale rol in de ontwikkeling van het reservaat.
Deze betoverende groene wereld, hoger gelegen dan het beroemdere en drukkere Reserva Biologica Bosque Nuboso Monteverde, is neveliger en natter, en rijkelijk begroeid met epifyten en varens. Slinger- en brulapen zijn gemakkelijk te ontdekken, net als de schitterende quetzal, oranjebuiktrogon, eekhoorn en agoeti, een knaagdierachtig zoogdier. Schuwer zijn de tapir, jaguar, ocelot, poema en tayra, die tot dezelfde familie als de otter en wezel behoort. Op heldere dagen hebt u geweldig uitzicht op de Volcan Arenal in het noordoosten. Voor de 11 km wandelpaden is een boekje verkrijgbaar.

Na een korte lunchbreak, rij ik vlakbij naar het Selvatura Park die gelegen is in het Reservaat van Santa Elena. Hier neem ik deel aan 3 verschillende attracties: eerst de Mariposa tuin (vlindertuin), daarna de open tuin waar je heel veel kolibries te zien krijgt omdat men voederbakjes geplaatst heeft en daarna nog een wandeling via de hangbruggen. Een gevulde namiddag dus!

Selvatura heeft 3 km aan verhoogde wandelpaden met acht hangbruggen, die kriskras door de boomtoppen van het nevelwoud voeren. Er is ook een boomkruintocht langs 14 platformen, één van de langste van Costa Rica, waarbij u een uitzicht op het woud hebt van hoog in de bomen. De tocht omvat ook een optionele ‘Tarzan Swing’ en duurt zo’n drie uur.
Hoogtepunt vormt ‘Juwelen van het Regenwoud’, een prachtige tentoonstelling van de grootste particuliere insectencollectie ter wereld, samengesteld door de entomoloog dr. Richard Whitten. U ziet in een zeer kleurrijk geheel duizenden wandelende takken, vlinders, spinnen, wespen, kevers, motten en andere insecten, tentoongesteld met leerzame bordjes en gerangschikt op geografische streken en thema’s. Ook zijn er reusachtige schaaldieren en schedels van prehistorische dieren, zoals de sabeltijger, te zien. Er zijn mensenschedels, van de Australopithecus tot de Homo sapiens. In het auditorium worden video’s over het insectenleven getoond. U kunt ook zien hoe dr. Whitten in zijn Selvatura-laboratorium aan het werk is, via een live videoverbinding.
Selvatura’s andere attracties zijn een kolibrietuin met meer dan 14 soorten kolibries, een klimmuur, natuurwandelingen met gids en een koepelvormige vlindertuin met klimaatbeheersing, waar meer dan 20 vlindersoorten fladderen, waaronder de glanzende blauwe morpho. Er komt een amfibie- en reptielenexpositie.

Sky Walk / Sky Trek
Deze attractie aan de rand van het Reserva Bosque Nuboso Santa Elena met zijn wandelpaden, kabels en hangbruggen hoog in de lucht biedt verschillende mogelijkheden om het bladerdak te verkennen. De avonturiers doen de 2 uur durende SkyTrek. Veilig vastgemaakt in een tuigje glijdt u van platform naar platform, hoog in de boomtoppen (lengte: 1,6 km). Twee uitkijktorens bieden panoramische uitzichten op het laagland van Guanacaste en Puntarenas. De minder spannende Sky Walk is ook perfect om dieren te observeren, met 1000 meter aan paden met vijf hangbruggen die boomtoppen verbinden.

Het was vandaag een zeldzame heldere dag, ZONDER nevel in het nevelwoud. Het was ook redelijk warm voor deze streek. Gelukkig kon ik bijna de hele tijd beschut onder de bomen in de schaduw lopen. Tegen 17 uur keer ik moe maar voldaan terug naar mijn lodge. Even uitrusten vooraleer een visje te gaan eten in het plaatselijk restaurant. Maar het eten bevalt me niet, waarschijnlijk ben ik te moe om veel honger te hebben. Dus vanavond wordt het opnieuw vroeg naar bedje. Morgen staat opnieuw een lange route op het programma: zeker 5 uren rijden naar Dominical, een relaxed surfersdorpje aan de Stille Oceaan kust.

Voor wie toch zou opteren om het Monteverde reservaat te bezoeken in plaats van Santa Elena reservaat, vind je hieronder nog wat extra informatie omtrent het Reserva Biologica Bosque Nuboso Monteverde:
De zandweg die omhoog loopt bij Santa Elena eindigt bij het 105 km² grote nevelwoudreservaat Monteverde, de parel aan de kroon van de 300 km² grote Zona Protectora Arenal-Monteverde. Het reservaat is eigendom van het Tropical Science Center of Costa Rica, dat het ook beheert. Het strekt zich uit over de continentale waterscheiding en omvat 6 verschillende ecologische zones, die uitlopen in de Pacifische en Caribische hellingen. De bossen van de montane zone in het reservaat worden continue bedekt met nevel, gevoed door zeer vochtige passaatwinden uit de Atlantische Oceaan. Op de kalere bergkammen worden de bomen niet hoog, vanwege de beukende wind. Het nevelwoudreservaat Monteverde is rijk aan diersoorten. Er zijn meer dan 150 amfibie- en reptielensoorten en ruim 500 vlindersoorten. Tot de meer dan 100 zoogdiersoorten behoren de vijf wilde katten: jaguar, jaguaroendi, poema, margay en ocelot. De parasolvogel en bedreigde drielelklokvogel behoren tot de 400 vogelsoorten. Quetzals zijn gemakkelijk te ontdekken, vooral in de paartijd (april-mei), wanneer ze na zonsopgang erg actief zijn. Kolibries zijn ook goed te zien; ze komen af op de voederbakken buiten het bezoekerscentrum – in het reservaat leven meer dan 30 soorten. De meeste dieren zijn echter schuw en moeilijk te ontdekken. Het reservaat wordt doorkruist door 120 km aan paden. Er hoort een gidsje bij de educatieve punten langs de populairste routes die zijn bedekt met loopplanken en samen ‘de triangel’ vormen. Het Sendero Chomogo is een steil pad naar een mirador (uitkijkpunt) boven op de continentale waterscheiding. Vanhier kunt u, als op een zeldzame heldere dag de nevels optrekken, zowel de Grote als de Atlantische Oceaan zien. Er lopen ook avontuurlijker paden de Caribische hellingen af. Deze paden nemen een hele dag wandelen in beslag en zijn erg modderig. Gelukkig kunt u kaplaarzen huren, net als verrekijkers om de schuwere bewoners van het reservaat te ontdekken. De droogste maanden liggen tussen december en april. De hotels organiseren vervoer en vanuit Santa Elena rijden zowel taxi’s als bussen.


Logies: Cloud Forest Lodge – te Monteverde
info@cloudforestlodge.com
http://www.cloudforestlodge.com/
Geen zwembad aanwezig wat wel spijtig was, ook geen buffet mogelijk in het restaurant, er kan alleen à la carte gegeten worden, waardoor het hier ietsje duurder uitvalt dan de normale 15 dollar lunch & dinners die ik tot nu toe had. In mijn bed heb ik heel wat van die grote mieren zien kruipen, dus had ik veel werk om ze allemaal te elimineren.
Net zoals in de vorige lodge Canon de la Vieja te Rincon de la Vieja, zijn ook hier de chalets telkens per 2. Ook hier hoor je dus de buren heel goed praten alsof ze bij jou in de kamer zijn. Dit vind ik erg vervelend.