Dag 6 - Tortuguero-Cahuita

Dag 6 – Zaterdag 8 maart 2014 – Tortuguero-Guapiles-Puerto Limon-Cahuita

Allereerst wil ik de vele vrienden bedanken die de voorbije dagen onder mijn reisverslagen reacties hebben geplaatst. Het is altijd heel fijn voor me om ook wat terug te horen van het thuisfront.

Gisterenavond wou ik al om 21 uur gaan slapen, maar daar ik iedere ochtend zo vroeg wakker ben, forceer ik me deze keer om toch wat langer wakker te blijven ’s avonds. Ik zet nog wat fotootjes op mijn FB en hou het deze keer toch vol tot 23 uur. De badkamer van de kamer kan ik eventjes niet gebruiken want ik heb mezelf buitengesloten, blijkbaar zit het slot vast. En op dit uur is iedereen hier al gaan slapen, dus zal ik deze nacht telkens buiten moeten gaan plassen. Leuk… tussen de brulapen!
Uiteindelijk in de ochtend kan iemand van de lodge me komen helpen. Hij moet over de muur van de badkamer klauteren om het slot opnieuw te deblokkeren. Maar ook hij heeft moeite om het open te krijgen en zit dan ook een 5-tal minuten opgesloten in de badkamer.

Ondanks het latere uur van gisterenavond, ben ik deze ochtend toch stipt om 5 uur weer wakker. Ik ga buiten even wat verder schrijven aan mijn reisverslag, ondertussen genietend van de ochtendgeluiden van de natuur. Maar owee… als je hier je buiten vertoont zonder je eerst met een goeie deet-repellent ingesmeerd te hebben, dan heb je het goed zitten. Binnen de 10 minuten heb ik wel zo’n tiental serieuse beten. Geen goed idee van me!

Tijdens het ontbijt geniet ik nog eens extra van het verse vruchtensapje. Ja hier in Aninga Lodge werden we wel superverwend met hun verschillende sapjes. Soms kregen we passievrucht, aardbei, tamarinde, stervrucht, guaba, bessen, watermeloen. Als welkomstdrankje kregen we een mengeling van verschillende soorten (o.a. met ananas & banaan).
Na het ontbijt, vertrek ik tegen 9 uur terug met de boot doorheen de vele waterkanalen (1,5 uur varen). Onderweg worden we verrast als we plots naast de boot een lamantijn zien passeren. Zelfs de gids was onder de indruk. De bedreigde Caribische lamantijn (Trichechus manatus) vindt men in lagunes en kustgebieden. Dit onbehaarde grijze zoogdier met voorvinnen en een roeispaanachtige staart lijkt op een walrus zonder slagtanden. Hij leeft voornamelijk van waterplanten zoals waterhyacinten. Hij leeft vooral onder water en laat zich zelden zien. Toenemende waarnemingen van lamantijnen in Tortuguero en Barra del Colorado doen vermoeden dat hun aantal toenemen. Ik ben dus echt wel een gelukzak om dit dier gezien te hebben. Spijtig dat ik hier geen foto heb van kunnen nemen. Zo’n lamantijn weegt ongeveer zo’n 500 kg.

Daarna nog een stukje meerijden met de bus doorheen de bananenplantages van Chiquita & Del Monte, tot en stuk voorbij Guapiles. Daar neem ik een lunch en daarna mag ik de huurwagen in ontvangst nemen bij Adobe Rent. De afspraak was om 13u30, maar de boot- & bustrip liepen wat uit en daardoor was het 15 u tegen dat ik de auto kon ophalen. Het wordt een 4x4 jeep, wat hier wel nodig is met al de putten in de wegen. Deze namiddag wordt het rijden naar het kleine, gezellige badplaatsje Cahuita, ook aan de Caraïbische kust gelegen, vlakbij de grens met Panama. Dit is een apart stukje Costa Rica met een heel andere cultuur dan de rest van het land want de bevolking hier is grotendeels van Afro-Caraïbische origine.

Er staat dus 142 km voor de boeg naar Cahuita, normaal 2,5 uren rijden, ik doe er 2u45 over. Door het late vertrekuur, kom ik dan ook pas net voor het donker aan de B&B van El Encanto. Het rijden is heel vlot verlopen, wel is het oppassen geblazen met de snelheid. Op de meeste plaatsen mag je hier slechts 60, soms 80 km/uur rijden. Het wisselt constant, wat het heel vervelend maakt. Bij dorpjes mag je slechts 40 km/uur rijden en telkens je een schooltje passeert is de beperking 25 km/uur. Onderweg zie ik heel wat controles door de politie. Ze staan hier graag met een handradar te flitsen. De boetes zijn heel duur. En meestal staan ze net na een schooltje waar je slechts 25 mag rijden.
De weg vind ik heel gemakkelijk daar ik een gps gehuurd heb bij de wagen. Hier in Costa Rica kennen ze geen straatnamen, dus hoef ik geen adres in te geven in de gps. Gelukkig staan de meeste hotels & B&B’s vermeld in het toestelletje.

Bij aankomst, loop ik vanuit de B&B nog snel eens tot aan de zee eer het volledig donker is. Wat een mooi strand met mooie baaitjes, hier moet ik morgenochtend zeker heel vroeg komen om de zonsopgang mee te maken! De kamer in de B&B is mooi maar wel snikheet. Er is een ‘fan’ en een airco systeem, maar beiden houden enorm veel lawaai. Dat beloofd voor deze nacht. Na het uitpakken van de valies, voel ik de vermoeidheid opkomen, het was dan ook een hele lange reisdag. Dus maar snel gaan eten zodanig dat ik vroeg naar bed kan. De keuze valt voor restaurant ‘Soda Sobre las Olas’: heel lekker en veel keuze vis, en een heel mooie locatie aan zee met tafeltjes buiten net aan de branding. Gezellig! Direkt reserveer ik ook al een tafeltje voor morgenavond.
Ook wordt er nog snel een snorkel excursie geboekt voor morgenochtend in het nabij gelegen natuurpark. Er schijnen hier heel wat vissen te zien te zijn en prachtige koralen.

De naam van de B&B ‘El Encanto’ betekent ‘betovering’. Het ziet er op het eerste zicht al betoverend uit, benieuwd naar morgen als het licht wordt…

Overal waar ik kom, hoor ik de Costa Rica’s de uitdrukking ‘pura vida’ zeggen. Ja dit is een uitdrukking die je hier heel vaak hoort EN ZIET! Letterlijk betekent dat ‘puur leven’ en het zegt heel veel over de identiteit van de Costa Ricaan; een volk zonder leger en met de meest stabiele democratie in Latijns Amerika; een volk dat een kwart van zijn grondgebied heeft beschermd als natuurreservaat…
Ik ben blij dat ik 3 weken lang mag proeven van dit ‘pura vida’ en kennis kan maken met de vriendelijke Costa Ricaan. De levensstijl is hier meer relaxed en minder gehaast dan in Europa en het is dan ook belangrijk om geduldig en positief te blijven als dingen hier anders gaan of wat langer duren dan thuis. Bedenk dan dat de magie van het reizen precies ligt in het ontdekken en erkennen van de culturele verschillen in de wereld… Ja, ik sta echt op het punt om een uniek en veelzijdig land te ontdekken met een overweldigende natuurpracht en een gastvrije bevolking die graag zijn levensvreugde met je deelt.

Extra info over het klimaat in Costa Rica:
Costa Rica wordt doorkruist door een centraal gelegen bergrug die het land in tweeën splitst: een Caraïbisch landsgedeelte ten noorden en oosten van die bergen, en een Pacifisch landsgedeelte ten zuiden en ten westen. In beide streken is het heel het jaar door tropisch warm, maar qua neerslag zijn er opmerkelijke verschillen. De Caraïbische kant is bijna heel het jaar door vochtig, en daardoor ook met een heel weelderige eeuwig-groene vegetatie. De drogere maanden daar zijn februari/maart en september/oktober. Aan de Pacifische kant kan duidelijk gesproken worden van 2 seizoenen, een droge tijd en een regentijd. De droge tijd loopt van december tot april, de regentijd van mei tot november, met vaak nog een droge periode middenin, ergens in juli of augustus. In de regentijd, valt de regen meestal in hevige korte buien na de middag, terwijl het de rest van de dag volop zonnig kan zijn. Regen is zelden een storende factor want het blijft altijd warm. In de Centrale Vallei (rond San José) bedraagt de gemiddelde dagtemperatuur 22° C. In het laagland (aan de kust) is dat 28° C, en in hoogland bestemmingen zoals Monteverde en San Gerardo is dat rond de 18° C.

Tijdzone: In Costa Rica is het 7 uur vroeger dan in Europa, in de zomertijd is dat verschil 8 uur. Kan iemand me zeggen wanneer precies het zomeruur in Europa start?

De officiële taal in Costa Rica is Spaans, maar in de toeristische plaatsen wordt ook redelijk wat Engels gesproken. Toch is het handig en leuk om enkele woordjes Spaans te kennen, ter bevordering van het contact met de lokale bevolking.

Logies: El Encanto Inn B&B te Cahuita
Aan Playa Negra, op slechts 500 meter van het centrum (10 min. te voet)
www.elencantocahuita.com